het gaat wel weer..
Na een rampzalige donderdag en vrijdag waar ik heel vaak moest huilen, zat ik vrijdagavond op de fiets op weg naar vrienden. Kwam ik echt heeeel toevallig onderweg mijneee bijna-vriendinnetje-die-toevallig-nog-bezet-is-maar-niet-lang-meer-gaat-duren tegen, en die zag mij huilen en toen was ze heeeel lief voor mij en hebben we echt heel goed gepraat en elkaar getroost want zij had net ruzie gehad met dr vriendjeen dat luchtte heel erg op. Inmiddels ook met andere vrienden en ouders gepraat, en op een enkeling na lijkt iedereen het het beste als ik ermee ga stoppen daar....
Nu zelf nog de knoop doorhakken....