...ik voel me weer een beetje tot rust gekomen....
Na een hele vervelende bijeenkomst over het sociaal plan had ik hem even helemaal zitten. Een jaar lang is tegen ons gezegd dat de boventalligen na de zomervakantie op een andere school zouden worden geplaatst maar afgelopen dinsdag kregen we te horen dat we helemaal nergens worden geplaatst en dat we thuis achter de geraniums mogen gaan zitten
.
Op mijn vraag of mijn re-integratietraject dan ook automatisch stopt kreeg ik geen antwoord en werd de bijeenkomst ineens afgekapt. Blijkbaar werd het de directie de heet onder de voeten want er waren nog veel vragen en die mogen we nu via de mail gaan stellen.
Tussen neus en lippen door werd nog wel even medegedeeld dat van dit alles nog niets naar buiten mag worden gebracht en daar was ik erg boos over, want ik vind dat ouders en kinderen het recht hebben om te weten wat er speelt. Na overleg met mijn leidinggevende besloten om het donderdag aan mijn groep te vertellen en dat was een hele opluchting...er viel een last van mijn schouders dat ik open kon zijn over mijn toekomst. Gisteren heeft mijn leidinggevende de ouders van onze school ingelicht dat vijf collega's gedwongen worden om te vertrekken.
Over drie weken ben ik schoolloos en mag ik (na de zomervakantie)het werk naar werk traject in...of ik hersteld ben of niet
