verschrikkelijk
Hopelijk gaat het nu weer wat beter met Nieky.
D*N, jij mag wel wat stress van mij lenen. Ik loop ervan over en waarom??? Vorige week kreeg ik van tennis een uitnodiging voor een nieuwjaarsborrel, waar bij stond geschreven dat ze hoopten dat ik misschien toch nog langer tc wilde doen als er wat hulp bijkwam. Ik kon niet naar de nieuwjaarsborrel, maar kreeg eergister een berichtje van iemand van het bestuur dat ze nog een keer een gesprekje met me willen. En daarom ben ik nu zo nerveus. geen idee waarom verder. Omdat ik bang dat ze op me in gaan praten enzo, maar heb op zich wel argumenten waarom ik dit echt niet meer kan doen. Ben alleen bang dat ik tijdens dat gesprek ga janken en dat ze me dan stom vinden enzo. En weet nu ook nog niet wanneer ze dat gesprek willen, zit er aan te denken om te vragen of het vanavond kan, want dan hebben ze ook bestuursvergadering. En zit ook te twijfelen of ik wel of niet moet zeggen dat ik hoogsensitief ben en dat het daarom zo moeilijk voor me is, omdat ik veel te veel bezig ben of iedereen mijn baanschema's en teamindelingen wel leuk vind en me daarom gewoon anderhalve maand belabberd heb gevoeld, omdat ik dacht dat iedereen boos op mij ging zijn vanwege de teamindeling. Of moet ik het proberen uit te leggen zonder dat hoogsensitieve erbij, omdat dat nogal suf klinkt (vind ik zelf). Kortom een hoop gedoe om (wrs) niks weer. Maar ja, welkom in mijn hersenen.
Edit: toch even een berichtje gestuurd en kreeg een heel lief berichtje terug, maar helaas hebben ze vanavond geen tijd. Wel iets van mijn stress weggenomen. Ik snap alleen nog steeds niet van mezelf waarom ik altijd zo gestresst word om niks. Ja, vanwege dat hoogsensitiviteit gebeuren en ik ben al blij dat ik er ooit achter ben gekomen dat dat bestaat en dat ik niet de enige idioot ben die om alles huilt en zich zoveel inleeft in anderen dat ie zichzelf vergeet. Maar hoe kom je van zoiets af?
