ik voel me nu... en de hele dag al, onwijs moe - maar dan zonder dat de dag ook daadwerkelijk nuttig was zoals gister.
En hoofdoverlopend.
En uitvingersglippend.
Dus ik pak een bad, en ik pak een boek, en de wereld kan zichzelf wel redden voor een avond.
En misschien uberhaupt voor morgen, dat zou wel goed zijn
- hoewel ik daar misschien internet teveel een gewoonte is geworden..