Trots op mezelf omdat ik net eindelijk weer eens echt een uur achter elkaar heb gestudeerd, zonder dat ik intussen andere dingen ging zitten doen (maar goed, ik studeer het beste met sport op de achtergrond, dus lang leve de Bundeliga) en dat ik dus best lekker opgeschoten ben. En vooral trots op mezelf omdat ik vandaag heb aangegeven dat ik best met iemand van dienst wil ruilen komende week, maar dat ik niet tot 18.30 kan werken op dinsdag vanwege tennis, dus dat ik alleen wil ruilen, als dat niet ten koste gaat van tennis. En aangezien ik erg slecht ben in nee zeggen, vind ik dat best knap van mezelf.