Ik Ben blij dat het een beetje is gestopt Met heftige verhalen van forummers ( zeker omdat ze herkenbaar waren, zelf al 8 jaar diabetes ii ( en net als bij Tristan destijds volkomen onverwacht ) en mijn Vader woont sinds ander half jaar in een tehuis voor dementerenden ).
Ik Ben nog blijer dat de waard es bij Tristan wat stabiliseren en dat de eerste weken voor de opa en oma van Ricardo zeker bij oma toch al wat rust lijken te geven.
Hoe Ik me daar naast voel beetje Triest nu meer en meer spellen en boeken uit de kast In dozen gaan. Maar wel trots over dat er nu eindelijk een fase komt Waar ik jaren over gedacht hebt , verhuizen of alles veranderen. Het is het laatste geworden, binnen 2 maanden nieuwe vloer, verf op alle wanden en nieuwe meubels.
Ook voel ik me wel omdat er door corona veel minder hulpjes zijn als ik zo hebben gewild en ik dus alles Alleen mag doen