En wat zeiden ze dan?
Zij zeiden: Nietus! Ik zeg: 20000x Welles!, zij zeiden: 20001x Nietus! Ik zeg (20001 x Nietus)
2, zei zeiden: ((20001 x Nietus)
2)
2, ik zeg: ((20001 x Nietus)
2)
2 +1
en de nacht duurde nog lang toen...Maarre, heb je ook altijd hele gekke kleren aan (qua kleurencombinaties dan) of ga op safe en draag je alleen maar zwart en wit ?
PS: ik vraag het wel een beetje gekscherend, maar ik lach je niet uit, ik ben gewoon nieuwsgierig hoe je dat dan doet.
Zoals ik al eerder had gezegd: Ik heb eigenlijk pas ontdekt dat ik kleurenblind was toen ik 19 was. Bij mij is het een zeer lichte kleurenblindheid ofso; want echt last ervan heb ik niet. Met kleding gaat het altijd wel goed (tenminste, het is niet zo erg dat iemand er wat van zegt). Eigenlijk komt de keurenblindheid alleen genadeloos aan het licht bij die knap gemaakte testjes met die plaatjes.
Alleen verbaas(de) ik me vaak over bepaalde kleurencombinaties van bijvoorbeeld boektitels: de kleur van de letters en de achtergrond; dat vloekt soms zo verschrikkelijk dat de letters als het ware gaan zweven. Ik vroeg me altijd af waarom niemand in het produktieproces van zo’n boek daar nooit iets van heeft gezegd.
Maar bv. ook bij spelletjes waarin de kleuren (donker) blauw en groen belangrijk zijn heb ik veel moeite (Voor wie ze kent: ‘’SET!’’; een soort kaartspel en ‘’Kolonisten: Steden en Ridders’’ waarin een dobbelsteen gebruikt wordt met groen en blauw.) Ik kan die kleuren nauwelijks uit elkaar houden vooral als het iets donkerder is in de kamer. Pas toen ik dus aldoor zo’n dobbelsteen van dichtbij moest bekijken, terwijl verder niemand daar moeite mee had, zocht een broer van mij een testje op op internet.
Verder levert me het vooral veel voordeel op: Als ik bv. moet zeggen bij iemand of iets leuk of mooi staat qua kleding of meubelen kan ik mooi zeggen dat ze dat mij niet niet moeten vragen omdat ik kleurenblind ben. Of ik kan sympathie wekken als ik daar zin in heb door te zeggen: ’’Vroeger werd ik vaak gepest vanwege mn kleurenblindheid’’
Nee hoor, dat heb ik nog nooit gedaan, maar ik kan iig te pas en onpas mijn kleurenblindheid mis- of gebruiken …
Net zoals vrouwen hun belabberde rijstijl goedpraten vanwege zgn. ‘’geen diepte kunnen zien.’’
(--> zie quote)
(en nu weet ik direct wat ik tegen anderen kan zeggen wat de oorzaak is als ik slecht inparkeer! )
Tuurlijk wel! Han vindt 't juist erg interessant!
*bertha is het alweer met Han eens...
Gr. B.