STEL nou dat Isabelle de mol is... en ze heeft dat telefoontje dat ze zogenaamd van de mol kreeg verzonnen (we hebben het immers niet gezien)... is dat dan niet heel erg raar???
Ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel: Voor zover we gezien hebben, heeft Isabelle niemand van de andere kandidaten verteld dat ze gebeld was. Nu zijn er 2 mogelijkheden:
1) Ze is gewoon kandidaat en het telefoongesprek heeft inderdaad plaatsgevonden. In dat geval is het heel logisch dat ze niks doorvertelt, want dan gold het aanbod immers niet meer.
2) Ze is de Mol en ze verzint het telefoongesprek. Waarom dan? Haar medekandidaten zal het niet beďnvloeden, want die weten van niks. Dus is het in dat geval alleen maar voor ons, kijkers, bedoeld. Om ons om de tuin te leiden? Ik snap het dan niet goed en ik vind het dan ook niet in het spel passen. WIDM is natuurlijk een spel van bedrog, maar ook dat moet binnen de regels gespeeld worden. Alleen voor de kijker gebeurtenissen verzinnen die niet hebben plaatsgevonden vind ik daar op één of ander manier niet in passen.
Er is nog 1 andere mogelijkheid die me te binnen schoot, die misschien wel heel vergezocht is en klinkt als complot-theorie, maar ik post hem hier toch maar.
Zou het mogelijk zijn dat Isabelle de mol is, maar dat ze bij die postzakkenopdracht zó opvallend bezig is geweest (MM: ze hangen links. Isabelle: ze hangen allemaal rechts!) dat men achteraf besloten heeft dat een beetje te verdoezelen? Door bijvoorbeeld te zéggen dat ze ook een telefoontje van de Mol had gehad, zodat haar gedrag voor ons verklaarbaar zou zijn? En dat we daarom dat gesprek ook niet in beeld hebben gehad?
Ja, ik weet het, vergezocht.
Ik hoop ook dat het niet waar is.
-edit- Oké, als er een normale executie had plaatsgevonden dan zou Angela het daar misschien aan de rest verteld hebben. Dan was het misschien ook weer minder vreemd overgekomen.
Alhoewel... zoals het nu gedaan is, komt zo'n aanbod van 'de mol' aan zichzelf (mocht dat zo zijn) vooral over als een excuus om ff lekker ongegeneerd te gaan saboteren zonder dat iemand je verdenkt. Ik zou bijna zeggen: Ja, zo kan ik het ook!