Een heel zweverige verklaring over deja vu. Het is de onbewuste herinnering aan een soortgelijk punt op je levenspad. Dus dat je in dezelfde situatie zat. Bv liefdesbreuk, loslaten van iemand of iets, rouwverwerking of juist een nieuwe start, compleet met de misschien onbewuste angsten spanningen die dit met zich mee kan brengen.
Het is dus lang niet altijd de fysieke plaats en handeling die de trigger van de deja vu is, maar veeleer de emotie die je hebt proberen te verstoppen.
Ik had het heel vaak bij het proces om het plaatsen van mijn vader in een tehuis. Dan kwamen er uit het niets soms herinneringen terug die thuis bleken te horen bij de rouwverwerking van de dood ban mijn moeder 15 jaar eerder.
Let wel het hoeven zeker niet altijd negatieve signalen te zijn.
Edit. Dit zweverige komt niet uit mijn brein, maar is een vertaling van de uitkomst van het proces waar ik tien samen met een coach doorheen ging. Omdat ik echt me even geen raad wist met de omgekeerde zoon-vader rol en alles wat daar bij kwam kijken.
Misschien heb je er iets aan brtdm