enals je oevral een leuk verhaaltje bij bedenkt dat wordt t geheel al snel best wel lang XD
Dat heb ik nu nooit.
Ben altijd heel kort, bondig en to-the-point.
Wat eigenlijk vreemd is, 'kort en bondig'. Dat is immers vrijwel dubbelop, terwijl het het tegenstelde probeert te zijn.
Zou er iets als 'lexicale ironie' bestaan? En als dat niet zo is - is dat lexicaal ironisch?