Ik heb sinds een tijdje iets ontdekt dat bij mij heel goed werkt. Ik probeer me heel erg bewust te zijn van mijn lichaam (oke, dit klinkt raar). Het is een beetje alsof je laat lijken dat je lichaamsdelen niet meer aan jou vastzitten, en dat je de logica van ruimte ook loslaat. Je probeert vooral te voelen. Je brengt je aandacht bijvoorbeeld naar je been: waar voel je het matras? Raakt je been nog andere lichaamsdelen aan? Lijkt het alsof je been eigenlijk een halve meter naar rechts ligt?
...en nu ik dit zo typ, klinkt het zo mega zweverig, terwijl ik dat zo ontzettend niet ben.
En beter dan dit kan ik het ook niet uitleggen, haha.
