Waar ik heerlijk van kan genieten:
Buiten is het koud. Sneeuwvlokken vliegen om je oren, de wind voelt ijzig koud. Je loopt een tijdje door een landschap van sneeuwduinen te banjeren..
Dan kom je thuis, bij de warme kachel. Je maakt een beker hete chocomelk met in mijn geval een scheutje tia maria er doorheen. Heerlijk, alles begint te tintelen. Ja, ik kan echt genieten van dat moment.
Winter 2012-2013 in Groningen:
Begin december. Ik lees op het nieuws dat Nederland is getroffen door een zware sneeuwstorm. Treinen hebben vertragingen, Fyra is ligt op apegapen, verkeer heeft last van files en de mussen vallen doodgevroren uit de dakgoot. Ik kijk naar buiten: hier geen vlokje sneeuw te bekennen
Begin januari: Het nieuws meldt dat er een zware sneeuwval boven Nederland er voor heeft gezorgd dat de treinen vertragingen hebben, de Fyra op sterven na dood, verkeer bereikt nieuwe records in files en de mussen, zij vielen weer uit de dakgoot. Ik kijk naar buiten: hier geen vlokje sneeuw te bekennen.
Begin februari: Een nieuwe sneeuwval treft Nederland, aldus het nieuws. De treinen hebben voor de verandering extra vertragingen, de Fyra is ten grave gedragen, het verkeer kan door de files amper meer rijden. En ook de laatste mussen vallen doodgevroren uit de dakgoot. Ik kijk uit het raam: alweer geen vlokje sneeuw te bekennen.
Wat is er toch aan de hand? Waarom hebben wij nooit sneeuw als de rest van Nederland het wel heeft? Is het soms de schuld van de gasbel die we hier aan het leegzuigen zijn?
Alsjeblieft winter 2012-2013.. gun mij ook het genotmomentje van de dag. Heb de cacao in oktober reeds ingeslagen. Maar de melk begint onderhand aardig zuur te worden.
