Na diverse pogingen tot scannen (wat dus niet lukte) hier de getypte versie van de column van PJH:
TOPMOL
De rustige acteur wordt een driftkikker en het lieve soapmeisje een superbitch, als het erop aankomt. Het is een vrolijk groepje kandidaten dat aantreedt in de nieuwe reeks van Wie is de Mol? Jong, zeer geconcentreerd en grenzeloos ambitieus in hun jacht op die ene saboteur in hun midden: de Mol.
Die sympathieke presentator, van wie je dat toch echt niet had verwacht, saboteert er rustig op los. Zo'n aardige jongen! Hij? Zou hij dan toch de Mol zijn...? Of toch niet? De Mol is overal, niets hoeft waar te zijn en jagen op de Mol kan ook heel goed vanuit je luie stoel voor de buis. De formule is ijzersterk en de makers van Wie is de Mol? zijn zelf de grootste liefhebbers.
En hoe is het dan, om het "Beste AVRO-programma Van De Laatste 50 Jaar" voor de tweede keer te presenteren? De vraag is me de laatste tijd vaak gesteld, meestal door een collega bij wie ik een begrijpelijk zweem van jaloezie in de ogen zie. Heerlijk! Spanning, mysterie, paranoia, vreugde, wanhoop...Je weet pas wat het is om dat fantastische circus te presenteren, als je het een keer hebt meegemaakt. Dan ga je er plotseling groot genoegen in scheppen die kandidaten er vanaf de eerste dag stevig onder te houden.
En die andere vraag :de Mol...? Jij weet zeker al wie het is? Ja ik weet het. Is het een goede Mol? Ja, de Mol is goed.
Zo goed dat hij (of zij natuurlijk) mij tot in de laatste aflevering op het verkeerde been zette.
Een TopMol!