Anniek: Ik had nooit verwacht dat ik zo ver zou komen. Dus ik was al heel trots, dat ik in de finale stond en eh... ja.. eigenlijk maakt ..eh.. het ..eh.. ja.. al allemaal niet meer uit, want je hebt ... ja ... je bent heel ver gekomen dus eh.. dat voelt heel goed
Is hier de mol aan het woord?
Vivienne: Ja jeetje, en ineens zat ik in de finale, ooh, Dat was wel echt te gek, maar het eerste wat me overviel was een soort paniek van oh nee nu, nu dit is het einde weet je wel, ik ga nu mee de finale in. Die spellen spelen en ik vond het eigenlijk doodeng.
Het is ook hartstikke eng hoor Vivienne -> verliezen is gewoon vervelend
stukje uit de aflevering
<Jon>: dat weet ik zeker
<Anniek>: ik weet het niet hoor
<Vivienne>: ik weet het ook niet
<Anniek>: oke doe maar
Jon: Hoe is het om in de finale te staan? Dat is eigenlijk nog een belangrijkere vraag! Ja eh Te Gek! En zeker met deze 2, want eh eh ja het zijn alletwee schatten, dus ehm ehm... Dat is te gek! Tegelijkertijd kom je heel erg naar dat einde toe, je werkt zo naar willen uitschreeuwen, wat wat..eh.. wat wat wat willen weten wat de uitkomst is van de laatste aflevering. (zegt Jon met zijn ogen dicht terwijl hij terugdenkt aan hoe leuk het was om te zeggen dat hij de mol was) En als je dat dan met 2 meiden moet doen, die je heel erg sympathiek bent gaan vinden en een beetje van bent gaan houden dan is dat heel raar! (Ja het is inderdaad heel raar Jon, dat je opdrachten moet verpesten terwijl je dat zielig vindt voor die mensen, waarvan je bent gaan houden)