Als je het één keer hoort denk je vaak... wat een zoetsappig gedoe... maar deze muziek "groeit op je" (een angelicisme waarschijnlijk maar ik weet niet goed hoe ik het anders moet omschrijven). Prachtige muziek... niet voor op elk moment. De teksten zijn ongelofelijk gecompliceerd soms, maar de verhalen erachter... de emoties... Onder andere háár muziek heeft Dwaas op de rails gehouden. Dit gaat over MArianne... the quickest girl in the fryin'pan... niet de beste versie, maar toch...
(en o ja, had ik ook al gezegd wat een prachtig mooie vrouw het is
)