Intentie is niet altijd even belangrijk.
Een voorbeeld: het Corona beleid in Nederland is nu bedoeld om 'de kwetsbare' te beschermen (en om de economie open te houden). Maar het gevolg van datzelfde beleid is dat ik als kwetsbare al maanden geen bezoek mag ontvangen, ik geen zorg ontvang, ik de deur niet uit kan omdat het nog gevaarlijker is nu alles weer open is, en niemand dit door heeft omdat voor de meeste Nederlanders het normale leven weer door gaat (het zij op 1,5m afstand).
Hierdoor zijn er dus veel kwetsbare mensen die dus buiten de maatschappij geplaatst worden, en zo zelfs zieker worden. Ik heb dus de normale mantelzorg niet, waardoor ik meer zelf moet doen en ik minder energie over hou, de hele tijd over mn grenzen heen moet en meer pijn heb. Ik kan niet meer naar buiten omdat mensen het normaal al moeilijk vinden om niet gewoon ongevraagd aan mijn rolstoel te komen of dicht bij me te komen, laat staan nu. Dat is dan weer slecht voor mn mental health, om maanden binnen te zitten.
(en dan heb ik het nog niet eens over alle meningen lezen van mensen in het land die het belangrijker vinden dat ze op vakantie kunnen/op een terrasje kunnen zitten dan dat ze even een paar maanden in hun leven dat niet kunnen.)
Een goed artikel hier over is
hier te lezenWaarmee ik dus wil zeggen dat de goede intentie van je woorden (en daden) nog steeds zo veel schade kan veroorzaken. Dus ik ben het wel eens met Starlight, dat je best zelf je ergens mag in verdiepen voordat je ongeïnformeerd ergens een mening over vormt, en dan van anderen verwacht dat zij je wel tegenspreken en alles uitleggen als het ter sprake komt.
Stel je bijvoorbeeld voor dat je zwart bent. Dan word je regelmatig zonder reden door de politie 'random' aangehouden. Daar spreek je je dan over uit, en mensen geloven alsnog niet dat het zo is. Dan moet je dus elke keer mensen gaan onderwijzen over jouw pijn. Kun je je voorstellen hoe naar dat moet zijn. Vooral als dan alsnog heel veel mensen blijven roepen dat het niet waar is wat je meemaakt. Ik zeg niet dat je elk random feit en elk random woord van elk onderwerp meteen moet googlen. Maar het is bijvoorbeeld ook al een goed begin om gewoon een jaar ofzo geen mening te hebben. En in dat jaar alleen maar te luisteren. Volg op sociale media zwarte mensen, lees boeken geschreven door zwarte mensen, kijk films van zwarte mensen enz. En dan na een jaar heb je een goed beeld gevormd en kun je je eigen mening vormen en die uitspreken. Dan weet je waar je het over hebt.
Laten we beginnen met naar mensen (uit gemarginaliseerde groepen) te luisteren, en ze geloven.
Boos worden is dus juist dramatisch als je elkaar wilt begrijpen, in plaats van alleen je punt doordrukken.
Daarnaast verslechtert daardoor alleen het klimaat van het gesprek, dus laten we dat vooral niet gaan doen.
Nog een woord om te googlen; tone policing