Intentie is niet altijd even belangrijk.
In communicatie: natuurlijk wel.
Hoe bepaal je de betekenis van een boodschap?
Bestaat de betekenis alleen uit de intentie? Nee, blijkbaar (behalve oa bij BLM?)
Bestaat de betekenis alleen uit interpretatie? Nee, vermoedelijk (en anders behalve oa bij ALM?).
Mijn punt so far is dat beide/alle deelnemers betekenis geven, die voor ieder kan verschillen, en waarbij betekenissen naast elkaar kunnen bestaan.
Als dat niet zo is, wederom: hoe bepaal je de betekenis, c.q. wie bepaalt de betekenis?
Niet qua macht, of qua sociale ongelijkheden, maar puur in theorie/filosofie: Wat is de betekenis van een boodschap? Wie bepaalt dat? Zender A naar Ontvanger B.
Nog een woord om te googlen; tone policing
Tuurlijk mag je boos zijn & boos je punt maken.
Maar als in praktijk mensen daardoor niet luisteren, dan is het geen functionele communicatietactiek.
Anders gezegd: als je doel communicatie is, dan zou ik methoden gebruiken die de kans op inhoudelijke dialoog vergroten.
Als je doel iets anders is, go for it, maar dan ben ik benieuwd wat het doel is.
verder niet helemaal het goede voorbeeld, want hier is de 'too' niet impliciet aanwezig
...dat is toch juist het hele punt?
Ik stelde dat, volgens mij, 'too' niet van nature aanwezig was. Deels omdat sommige mensen het van nature niet aanwezig vinden, dus voor hen is het niet van nature aanwezig.
Dus als er dan een voorbeeld is waar het
sowieso niet van nature aanwezig is.. dan snap ik het voorbeeld niet.
Ik denk dat we dan een belangrijk deel van communicatie over het hoofd zien, namelijk context.
Fair point, dat was wellicht inderdaad nog te afwezig: context.
Hoe bepaalt context wat de ware betekenis is (indien er een is)?
Wellicht dat context variabel is, en zegmaar het zetje geeft of aan de intentie of de interpretatie meer belang moet worden gehecht?
Oehhh, nee, dat is ook weer tricky, want dat klinkt doelbewust & subjectief. Dan levert dat alleen maar subjectieve context op, zodat iedereen z'n eigen context heeft, en je alsnog niets verder geraakt.
Hans, wellicht? Wat vindt Jakobson hiervan?
Ik bedoel, ik heb hier geen achtergrond in, ik theoriseer maar wat
Stel, iemand gebruikt een woord of spreekwoord helemaal verkeerd omdat hij de betekenis niet goed kent, dan ligt het toch ook niet aan de ontvanger dat die hem verkeerd interpreteert?
Alright, interessant voorbeeld.
Dus de context is afhankelijk van de meerderheid? Oftewel, als de grootste groep iets op manier A opvat, dan is dat de ware betekenis?
Nee, maar humpf, dan komen we volgens mij nog niet verder. Immers, stel de ALM-boodschap is opgesteld door 1 miljoen mensen met een rascistische insteek.
En stel dat de boodschap nietsvermoedend wordt overgenomen door 5 miljoen goedbedoelende Hans'en. Dannn zijn de Hansen in de meerderheid, en dan zou de boodschap dus (ondanks de oorsprong) inderdaad positief zijn?
Zonder de context van Black Lives Matter, is all lives matter inderdaad een prima opmerking. Binnen die context niet. Dus is het goed als mensen die wel goede intenties hebben weten wat er normaal in deze context mee bedoeld wordt, zodat ze niet verkeerd geïnterpreteerd worden.
Zou er nog eens over moeten nadenken (wat dit betekent voor wat dan de betekenis vaststelt qua context), maar wellicht dat we hier daadwerkelijk eens zijn.