Gelopen. Band lek - dus een wandelingetje van een minuut of 45 gemaakt met de fiets aan de hand door de Twentse Bossen.
Nu was mijn voorraad overpijnzingen niet voldoende voor een wandelingvullend programma - dus dan ga je al lopende maar wat rondkijken en luisteren.
Leuk hoor, hoorde een buizerd en allerlei vogeltjes onbekend bij mijn wetenschap - waaronder eentje die klonk als een [spring]veer. Nu zijn vooral kikkers breed van uitdrukking in dat type department, dus wellicht was het een heel exotische kikker in de top van een 15 meter hoge boom.
En een ander beestje, op het geluid afgaande een specht van 2 centimeter. Precies de klankkleur en het ritme van een specht, maar dan veel lichter - meer het equivalent van een geigermeter.
Enfin, helaas kom je na een tijdje dan ook richting de bebouwing. Met mensen die hard doorfietsen en voor de tocht hun vrolijke gezicht hebben opgeborgen; en een hardloopster die een walm van een zoet parfum achterliet. Hetgeen ik een interessante keuze vond, wanneer je doel is om eens flink te gaan zweten. Maar goed - dat zal aan mij liggen.
Evenals dichtbij huis een viertal jochies van een jaar of.. 5 die tegen een kniehoge bal aan het trappen waren. Totdat er, natuurlijk onvermijdelijk, tegen een van de kids werd getrapt en die kermend op de grond viel. Gelukkig hadden de andere stel een diagnose: "Homo!"
Zodoende.
En dat zou ik allemaal hebben gemist als mn band heel was gebleven.
