columns zijn bedoeld om te prikkelen. Is juist belangrijk om net op of over de grens te gaan. Je kunt het zien als zeuren of als prikkelend 
Zonder hopelijk al te veel off-topic te raken (heb ik de neiging toe), ben ik het daar niet met je eens.
Iedereen kan zeuren en mensen neerschrijven in stukjes tekst - al was het maar doordat het verkeer dan van een kant komt en geen weerwoord mogelijk is. Tevens ben ik het eens met Pharos, de kwaliteit is ver ondermaats. Ongeacht de precieze boodschap, de verpakking is dusdanig.. matig dat ik voornamelijk verbaasd ben hoe Roosmarijn daar terecht is gekomen.
Maar goed, belangrijker is natuurlijk de inhoud dan de vorm. Columns hoeven niet per se inhoud te hebben, vaak zijn ze inderdaad scherp en prikkelend om een reactie te geven op het nieuws of simpelweg wat vermaak te bieden naast alle 'saaie' inhoudelijkheden van de artikelen. Er zit echter een immens groot verschil tussen 'scherp' en 'zeuren'.
Stel dat ik een column zou hebben in een dagblad en stel ik ben ultra-links [om eens een vernieuwende term te gebruiken]. Dan kan ik vermoedelijk zonder veel moeite elke actie van ons alom geliefde kabinet afkraken en afbreken doordat ze gefundeerd zijn op 'idiote liberale fundamenten' [een term ontstaat vanzelf wanneer je het veel gebruikt]. Als kabinet dan, tegen alle verwachtingen in, met een socialistisch wetsvoorstel komt [bv meer pensioen voor 80+] dan zou ik een enorme zeurpiet zijn als ik een tirade ging houden met de ondertoon dat het extra pensioen al voor 70+ nodig was.
Zie-je, als je als columnist een blik op het nieuws wilt geven dan is eerst een, relatief vast, perspectief nodig. Zonder perspectief en standpunten worden de uitlatingen simpelweg loos tierwerk. En dat, om weer even terug te koppelen, is weer meer in het straatje van grote vriendin Roosmarijn.
Het enige consistente in haar is dat ze boos is. Op praktisch alles aan de serie. Het enige positieve dat ze te melden heeft gehad
in 4 columns is dat Miryanna [Yay, want ze heeft een moeilijke naam] en Jan [Yay, want hij was al mol-af] er uit liggen. Verder vind ze het blijkbaar een rotserie die haar alleen maar chagrijnig maakt als er niemand afvalt. Je vraagt je af waarom ze kijkt.
Het is niet scherp, het is niet prikkelend, het is niet vernieuwend, het is zelfs niet net op of over de grens. Even aangenomen dat je met grens niet een kwaliteitsoordeel is. Dan zit het namelijk precies op de grens tussen 'slecht' en 'dramatisch'. Maar goed, ik ken verder Roosmarijn niet dus het zou natuurlijk kunnen dat ze nog niet zo lang schrijft en het nog een beetje moet leren. Ik heb nog hoop.
