'Je wordt lichtelijk paranoïde'
door Ruud Maas
In 2006 deed actrice Peggy Vrijens (35, Maastricht) mee aan de show. Zij vloog net voor de finale uit het spel en was dus niet de mol, zoals Jon van Eerd (51, Maastricht) dat in 2009 wel was. Vrijens noemt haar deelname "een van de leukste dingen die ik tot nu toe heb mogen doen". "Je bent totaal overgeleverd aan het spel, weet nooit wat je te wachten staat. Ik heb onder meer over een touwbrug boven een ravijn gelopen, een kabelbaantocht door boomtoppen gemaakt, ben achterna gezeten door mannen te paard die ons met een lasso probeerde te vangen en heb geracet in een oude eend."
Je wordt verdurend op het verkeerde been gezet, zegt Vrijens. "Het spel gaat de hele tijd door, ook als de camera's niet draaien. je maakt vrienden, maar je vertrouwt niemand. Net als je denkt dat je weet wie de Mol is, wordt hij of zij naar huis gestuurd. Doe dit drie weken aan een stuk en je wordt lichtelijk paranoïde." Ze had verwacht dat ze eerder uit het spel zou liggen. "Toen ik er eenmaal in zat, had ik spijt dat ik niet nog meer voorwerk gedaan had. Zoals alle voorgaande series kijken om zo een tactiek te bedenken. Maar misschien heeft mijn onbevangenheid me juist zover gebracht. Achteraf baal ik nog steeds dat ik niet in de finale zat. Hoe verder ik kwam, des te verdachter ik werd. Dat is het mooie aan dit spel. Elk gedrag, elke uitspraak en elk opvallend kenmerk wordt geïnterpreteerd, meestal verkeerd. Het is leuk om daarmee te spelen."
Volgens Vrijens geldt het principe 'eenmaal een moller, altijd een moller'. Vandaar dat ze het programma nog steeds volgt. "Niet in de minste plaats omdat mijn vriendinnen Hadewych en Marit (van Bohemen, red.) meedoen aan dit seizoen. Met alle kandidaten heb je automatisch een klik, omdat je dezelfde geweldige ervaring deelt."
Het seizoen met Vrijens werd extra bijzonder door de deelname van Frédérique Huydts. De actrice had kanker overwonnen, maar de ziekte kwam terug. Ze overleef op 38-jarige leeftijd, voor de laatste uitzending. "Dat sloeg in als een bom. Ze had haar ziekte overwonnen, dat liet ze goed zien tijdens een opdracht waarbij zij als enige de kracht en het doorzettingsvermogen had een gigantische berg in Argentinië op te fietsen. We hebben toen met allemaal boven op die berg staan huilen. Dat ze weer ziek werd tijdens de uitzendingen konden we niet bevatten. De laatste aflevering moest nog opgenomen worden, daar kon ze vanwege haar ziekte niet meer bij zijn. Ze had een boodschap voor ons ingesproken. De dag erna is ze overleden. We zijn met de groep nog vaak bij elkaar gekomen, zijn samen naar haar crematie geweest. Ik had in een paar intensieve weken een vriendin erbij, helaas was dat van korte duur. Haar foto hangt in mijn woonkamer. Het leven is soms zo oneerlijk."
