It's my turn
againVannacht heb ik heel raar gedroomd
Ik weet niet alles meer, maar laatste gedeelte nog wel
Ik stond buiten, bij ons in de tuin. Er kwamen een straaljagers overgevlogen.
Even later vlieg er heel laag een extreem lang vliegtuig over
het vlieg erg traag, en iedereen kijkt er naar.
2 Straaljagers komen aangevlogen. Eén vlieg naar de voorkant van het lange vliegtuig, de andere blijft bewust dicht bij de staart. De achterste piloot steek zijn duim op
en de 3 vliegtuigen vliegen gestaag verder.
Daarna komen er 2 extreem rechthoekige jagers, ze vliegen als een speer in de richting van het
inmiddels verdwenen lange vliegtuig.
Dan zie ik weer een lang vliegtuig in de lucht, maar nu zonder vleugels.
Het vliegt nog lager èn nog trager dan het eerste vliegtuig, een paar straten voorbij ons blijft het ineens hangen, het vliegt niet meer vooruit. Als ik goed kijk zie ik dat het geen vliegtuig is, maar een collone van treinwagons. Zodra ik besef dat het een dubbeldecker van de NS niet kan vliegen, beginnen de waggons
op de voorste na te wankelen. Iedereen kijkt verschrikt om zich heen.
Er komen weer 2 straaljagers aan gesjeest. Als ze bijna bij de trein zijn, lijkt de
onmogelijke ondersteuning van de trein te bezwijken. Hij stort als een baksteen naar beneden, boven op het huizen blok van een paar straten verderop
overigens zagen die huizen en totaal anders uit, dan de huizen die er staan. En kan ik van uit onze tuin die straat met geen mogelijkheid zien.
Ik zie de stenen uit hun voegen vliegen, en de vloeren wippen op van hun ondersteuning.
die arme mensen
De grond trilt enorm. Een stof wolk komt onze kant op.
Ik buig geschrokken weg voor de wolk stof
das alles wat ik nog weet