Ik heb nu 'Het nieuwe Europa' van Michael Palin bijna uit. Ik vind het wel een aanrader. Michael Palin brengt hierin bezoeken aan bijna alle landen in Oost-Europa. Het heeft me toch weer op een paar ideetjes gebracht van nieuwe reizen. Daarbij zit ik soms gewoon hardop te gniffelen om stukjes in het boek.
Zo heeft hij bijvoorbeeld een interview met Gigi Becali de eigenaar van Steaua Boekarest. Die gast is gewoon hartstikke knettergek.
"Hij heeft duidelijk het gevoel dat hij grootse daden moet verrichten. Hij wil een nieuwe christendemocratische partij oprichten, maar alleen, verzekert hij me, omdat hij het aan zijn volk verplicht is.
'Omdat God me al deze macht, al dit geld en al het andere heeft gegeven, voel ik me genoodzaakt dit voor mijn land en voor mijn volk te doen.'
Je krijgt het idee dat God toch maar heeft geboft dat hij iemand als Gigi Becali in zijn kennissenkring heeft."
Tja, als je Gigi Becali niet kent, is het misschien niet zo leuk. Maar die ene zin is echt een perfecte samenvatting van hoe Becali is. Die man heeft speciale tronen in zijn paleizen staan, waar hij zich op laat interviewen. Tevens houdt hij af en toe audiëntie in die paleizen voor het plebs. Ik bedoel maar...
Een ander gniffel stukje uit het boek:
"Er gebeurt weinig tijdens onze reis over het brede en waterige Dnjeprbassin, tot we dalen om te landen in Simferopol op de Krim. Het landingsgestel is uitgeklapt en we zitten nog geen dertig kilometer boven het asfalt als er achter ons een doordringende gil klinkt. Een verhit en angstig ogende steward rent door het gangpad, blijft even staan om door het raam naar buiten te kijken en snelt dan naar de cockpit, op de voet gevolgd door de stewardess, die geruststellend roept: 'Wil iemand me zeggen wat er aan de hand is?' waarna ze door de passagiers wordt gekalmeerd.
Uiteraard bezoekt Palin ook Auschwitz-Birkenau, wat ontzettend mooi/ontroerend beschreven is.
Ook bezoekt hij allerlei plaatselijke nationale rituelen, wat wel interessant is om te lezen.
Hij bezoekt historische plekken zoals de scheepswerf van Gdansk etc etc.
Enige minpuntje vind ik dat sommige dingen gewoon niet helemaal kloppen. Maar goed, het is een reisverslag en geen encyclopedie/geschiedenisboek. Toch maakte het zinnetje: "Maar anders dan bijvoorbeeld op de Balkan stelt het nationalisme in Hongarije niet zoveel meer voor. Daar staan ze boven," mij ook behoorlijk aan het gniffelen. Eigenlijk was het meer
Hoeveel procent van de stemmen had Orban ook alweer in Hongarije?
Maar goed, verder is het een prachtig boek, over een prachtig gedeelte van Europa, waar nog veel te weinig over geschreven is.
Nog vijftig bladzijden (Polen, Slowakije, Tsjechië en Oost-Duitsland) en dan gaan we 'Het Diner' van Herman Koch lezen.
