Objectificatie van mannen komt allicht voor, maar op kleine individuele schaal, niet zo verweven in onze maatschappij als de objectificatie van vrouwen.
Dat vraag ik me wel af. Misschien verhoudingsgewijs heb je gelijk, maar als verschijnsel lijkt mij het toch ook wel veelvuldig voorkomen in de maatschappij. Is het niet zo dat mannen met macht en aanzien over het algemeen best wel vaak ge-objectiveerd (is dat een woord?) worden. Macht erotiseert bv. Zou Melania bij Donald zijn vanwege zijn innemende persoonlijkheid? Het zou kunnen.
En bijv. ook wat ik eerder zei: het idee dat het nou eenmaal te verwachten is van mannen dat ze vrouwen objectificeren en zelfs aanranden is niet alleen vrouwonvriendelijk maar ook beledigend voor mannen, omdat het impliceert dat elke man een aanrander is. Mannen zouden daarom even verontwaardigd moeten reageren op uitspraken zoals die van Trump als vrouwen.
Wat ik hier lastig aan vind, is dat je wel heel snel de stap van objectiveren naar aanranden maakt. Ik snap wel dat het op dezelfde ladder ligt, maar er staan nog heel veel punten tussen die gelukkig niet zomaar overgeslagen worden.
Ik heb geen idee, maar is het wel mogelijk om zonder objectificatie door het leven te gaan?
Mannen zouden daarom even verontwaardigd moeten reageren op uitspraken zoals die van Trump als vrouwen.
Wat ik vooral het abjecte en ook het gevaarlijke vind, is het Recht dat hij meent te hebben. Het vinden van dat je een recht hebt, leidt naar aanranding. Maar het lijkt in de discussie die ik om me heen hoor, alsof het feit dat het fenomeen van erotiserende macht of faam niet bestaat.
