Je vertelde het zaterdagavond dus al in de chat, maar ik zou hetzelfde doen. Mijn katten zijn 13 en 12 jaar oud, en ik wil ze niet kwijt. Toch zal ik er rekening mee moeten houden dat ook zij niet het eeuwige leven hebben, en die gedachte alleen al staat me behoorlijk tegen.
Toen ik in 2000 met Spooky, de zwarte kat dus, naar de dierenarts ging, moest ik hem een dag daar laten. Ik weet niet hoe ik die dag ben doorgekomen, ik heb gewoon gewerkt, en ik zou tegen het eind van die dag kunnen bellen, om te vragen hoe het met Spooky was.
De tranen stonden in mijn ogen, toen de dierenarts vertelde dat Spooky goed op de medicijnen had gereageerd, en dat ik hem die avond weer mocht komen ophalen, want ik had echt rekening met slecht nieuws gehouden. Uiteindelijk blijkt het suikerziekte te zijn, hetgeen geen ongebruikelijke aandoening bij katten blijkt te zijn, hoewel de dierenarts eerst aan nier-problemen dacht.
Maar toen heb ik ook een moeilijke keuze moeten maken, die overigens tot nu toe, drie jaar later, goed heeft uitgepakt. Ik had de keuze tussen inenten iedere dag, de rest van Spooky's leven, en niets doen, dan zou Spooky hooguit enkele dagen tot weken te leven hebben, met snel afnemende levenskwaliteit.
Dit inenten zou echter niet alleen behoorlijke financiële gevolgen hebben gehad (een paar honderd gulden per maand), maar ook enorme gevolgen voor mijn dagelijkse leven. Want die injecties moesten worden gegeven op een vast tijdstip, en ik zou dus geen kant meer op hebben gekund.
Ik kan je zeggen, dat het eigenlijk tegen mijn gevoel in ging toen ik besloot die injecties niet te gaan geven, het zou overigens voor Spooky ook geen pretje zijn geweest.
Spooky heeft dan van tijd tot tijd last van zijn ogen, als ik hem zie rondwandelen en nauwkeurig berekende sprongen zie maken, krijg ik de indruk dat hij er helemaal niet slecht aan toe is.
Mensen zeggen weleens: het is maar een kat, en als die dood gaat, zoek je toch gewoon weer een nieuwe.
Voor eens en voor altijd: dieren zijn geen meubelstukken. DIE kun je vervangen, als ze daaraan toe zijn, maar dat doe je in de praktijk ook pas na diverse opknap-beurten.
Pas als je huisdier van alles krijgt, waardoor zijn/haar leven geen pretje meer is, kun je overwegen om een heel rigoreuze maatregel te nemen, waar je je geliefde huisdier eigenlijk alleen maar een plezier mee doet: laten inslapen.
Uiteindelijk geeft je dat, na het verdriet je dier kwijt te zijn, toch ook weer een goed gevoel.
Maar als er nog een redelijke kans is om je kat erbovenop te helpen door een nieuwe ingreep, zou ik dat laatste ook zeker doen.
