2. 'Case in point' kan weldegelijk het begin zijn van een Engelse zin. De vermeende verschillen in intonatie wijt ik louter aan de Zuid-Afrikaanse tongval van de priester. Ik zie niet in wat er grammaticaal of syntactisch fout zou moeten zijn aan een zin volgens de constructie 'Case in point for X, Y is Z'. In het Engels is het vrij gebruikelijk om met een samengetrokken bijzin te starten, ook in zinnen als 'Born in 1982, Kees was raised in the Dutch village of Volendam.'
"Case" is echter een zelfstandig naamwoord en geen adjectief zoals "born", waardoor er geheel andere regels gelden. Als je een zelfstandig naamwoord in die positie gebruikt, krijg je een bijstelling en is er absoluut geen reden om het lidwoord weg te laten. De enige manier waarop dat zou kunnen is als "case in point for" zo sterk versteend is dat men het onbewust als een soort voorzetseluitdrukking gaat beschouwen. Ik heb een paar opzoekingen gedaan in onder meer het Corpus of Contemporary American English en daar komt dat gebruik niet in voor (op ongeveer een half miljard woorden): "case in point for" vind je slechts 7 keer terug (0 keer in het Britse corpus) en steeds wordt het vergezeld van een lidwoord: bv. "as a case in point for..." In correct Engels kan een zin dus niet beginnen met "case in point for...,": dat komt zeer tegennatuurlijk over. De kans is dus bijzonder groot dat het lidwoord "a case in point" in de montage werd weggelaten.
Goed, maar los daarvan kan ik in ieder geval als taalkundige met 100% zekerheid zeggen dat nummer 4 ("case in point...") en nummer 7 ("even though") niet het begin van een zin kunnen vormen door hun intonatie. Dat is met name frappant bij "even though", waarbij niet enkel de intonatie daalt, maar de priester ook vertraagt en duidelijker articuleert, wat aantoont dat de zin ten einde is. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit te wijten is aan gebrekkige taalkennis van de priester, want andere zinnen (bv. bij de presentatie van Joep) eindigen op een exact dezelfde manier.
De vraag is dus: waarom zit deze hint enkel in de montage en niet letterlijk als eerste letter van de tekstjes van de priester? Waarom zijn er willekeurige zinsstukjes achter elkaar geplakt in de montage?