Zeg wat doen al die mensen hier?
En die camera's?
Wordt dit opgenomen?
Wordt dit tegen mij gebruikt?
Voor wie werk je!
Vind ik allemaal veel betere vragen
Goedgoed.
- De standaard vraag is nu toch wel weer, ben je single? Ben je op zoek?
Ik ben alleen, dat klopt.
Hetgeen geen vrijbrief is voor je koppelprowess, merci
- Wat voor werk doet Hulpdakdekker?
Wel een hulpdakdekker helpt met het dekken van daken.
Eigenaardig genoeg hebben ze soms als hobby wat gezondheidspsychologie.
De reden hiervan is niet geheel bekend, maar komt vermoedelijk doordat ze door het werk op hoogtes en de bijbehorende frisse lucht zich constant bewust zijn van hun gezondheid.
- Hoe krijg jij je berichten zo lang en ga je dat nu ook doen? 
Aha.
Well then.
Settle down everyone.
Quiet in the back!
Laat ik hier allereerst opmerken dat het altijd handig is om dingen eerst op te merken. Dan heb je alvast wat tekst en kan je ondertussen, al typende, rustig nadenken wat je eigenlijk zometeen wilt gaan schrijven. Deze eigenschap is enigszins verwant aan het herhalen van een vraag van de interviewer door een geïnterviewde om tijd te winnen. Deze vergelijking gaat natuurlijk niet helemaal op, simpelweg doordat we hier - in plaats van in werkelijke interviews - spreken van asymmetrische communicatie. Derhalve zou het voor mij evenzo mogelijk zijn eerst rustig 5 of 10 minuten na te denken om mijn antwoord duidelijk en beknopt te formuleren. Laten we dat houden op stijl.
Daarnaast zal je het ongetwijfeld zijn opgevallen dat het geheel niet moeilijk is om rustig van het ene onderwerp in het andere te verzanden. Sneller kan ook, maar het probleem met snel verplaatsen van zand is dat het kan gaan stuiven, niet ongelijk sneeuw. Hoewel sneeuw natter is dan zand. Vooraanstaande natuurkundigen vermoeden dat dit komt doordat sneeuw van water is gemaakt, en water nat is.
Hierbij is het wel handig als je redelijk associatief kan denken, opdat je zonder veel moeite deze onderwerpswisselingen kunt maken. De snelheid van denken is minder van belang. Hoewel sommigen onder ons, op wie ik niet een weinig jaloers ben, als zodanig kunnen praten ben ik daartoe niet in staat.
Belangrijker is de creativiteit om breed uit te wuiven, om wederom beelden van zanderige stranden met palmbomen op te roepen.
Ik bedacht hier net nog een aangelinkt punt maar dat ben ik inmiddels vergeten.
Ohja.
Wat dus zowel een valkuil als een.. laten we zeggen een bron van mogelijkheden is - is het denken gedurende het schrijven. Ik had werkelijk geen idee waar ik naartoe zou gaan toen ik deze post begon (en inderdaad: ik zit nog immer op mijn stoel, dus mogelijkerwijs moeten we concluderen dat dit nergens naartoe gaat.. maar in vergelijking met wat? De aarde draait om de zon, de zon om de kern van het melkwegstelsel.. nouja, enfin). Ohja, maar dus denken tijdens het schrijven. Dat is werkelijk heel handig wil je associatief schrijven aangezien vooraf bedachte associaties vaak minder werken. Er mist een zekere natuurlijkheid zo ik vermoed, zodat de gelegde links artificieel lijken. Onecht. Overbodig en vreemd.
Ik zou dus vermoedelijk tussendoor willen beconcluderen dat de mogelijkheid om te schrijven wat je aan het bedenken bent, in combinatie met het wisselen van onderwerp een belangrijke eigenschap is om langere posts te schrijven. Daarvoor is het
ideedat je iets om over te schrijven hebt handig. Zonder dat is het zeer simpel om een lange tekst te maken, maar dan werkt deze niet. Zonder overkoepelend thema vallen de beelden en onderwerpen wel over elkaar heen, maar ontstaat er niets.
Dus alhoewel ik inhoudelijk niet wist waar ik over ging schrijven.. misschien moet ik dat licht nuanceren. Voor het schrijven had ik wel een globaal idee waar ik heen wilde. Ik denk werkelijk dat associatief schrijven handig kan zijn. Dus ik was eveneens van plan dat op enig moment te behandelen. Maar toen bedacht ik een ander begin, en dat heeft invloed. Zeker als je enige overloop tussen verschillende alinea's wilt hebben. En doorgaans als ik een alinea begin dan heb ik een heel globaal beeld waar die naartoe moet gaan. Afhankelijk van het onderwerp zal dat beeld vaak dan wel zelden worden bereikt, maar het is genoeg om te beginnen met schrijven.
Dus begin met schrijven is wellicht het devies. Pauzeer gerust wanneer het nodig is. En bedenk in contouren welke kant je op wilt. Niet zozeer om je daar aan te houden, maar omdat het een beginpunt is. Het verhaal vindt zich vanzelf wel.
Zodoende.
