De zogenaamd beste vriendin van mijn moeder. Twee dagen na de dood van mijn vader - afgelopen november - werd mijn moeder aangereden. Ze had een dubbele beenbreuk. Haar vriendin zou zo lang op haar katje passen. Inmiddels is mijn moeder aan het revalideren in een instelling en nu plotseling komt die vriendin met het verhaal dat de kat weg moet, want hij krabt aan haar meubels!
Ja, jeetje, dat doen katten nu eenmaal. Bied het dan niet aan! Nu moet er weer met dat beestje gezeuld worden en is mijn moeder al de hele dag in tranen.
Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden meer nodig!