Ben net thuis dus duikel zo meteen mijn mandje in, maar heb het opgenomen dus morgen op mijn gemak maar eens kijken
Maar zo te lezen is het mooi om te zien
Die column van Aaf moet je inderdaad voor inloggen. Dus helaas, dat ga ik niet doen
Bij dezen:
Het leerzame aan het intensief volgen van realityprogramma's waaraan Bekende Nederlanders meedoen, is dat je bepaalde Bekende Nederlanders ineens in een nieuw daglicht gaat zien.
Chris leek me een irritante gast. Zo'n jongen die altijd op teenslippers loopt en te vaak 'helemaal goed' zegt. Zo'n man die zijn vrienden 'kerel' noemt.
U weet over wie ik het heb. Ik heb het over Chris Zegers. Chris Zegers, die ik met miljoenen anderen de afgelopen weken heb gevolgd in het tv-programma Wie is de Mol?
Chris Zegers: ik dacht dat ik hem kende. Ik had zijn reisprogramma's gezien en zijn reclames. Zijn algehele uitstraling heb ik jarenlang op me laten inwerken via het tv-scherm. Zijn joviale, Haagse stemgeluid. Zijn bruine, tanige hoofd. Zijn eeuwige reislust en non-stop Zwitserlevengevoel. Chris leek me een irritante gast. Zo'n jongen die altijd op teenslippers loopt en te vaak 'helemaal goed' zegt. Zo'n man die zijn vrienden 'kerel' noemt. Zo iemand met een houten bak op zijn fiets die op zonnige dagen voor zijn huis op een bankje met tanige mede-kerels de levensgenieter zit uit te hangen, in precies de juiste zonnestraal. Zo'n veertiger die nog een truckerspet draagt, of een T-shirt met het woord Arizona Fields erop. Dat van die truckerspet en Arizona Fields bleek te kloppen. De rest niet.
Het is tijd voor de complete herwaardering van Chris Zegers, want Chris Zegers is dus een fantastisch mens.
Ten eerste is hij in staat tot het aangaan van diepgaande vertrouwensrelaties binnen een programmaformat waarin je iedereen dient te wantrouwen. En die vriendschappen sluit hij niet met de voor de hand liggende andere zongebruinde decolleté-boy (Rik van de Westelaken), maar met een recht-voor-zijn-raperige Opzij-lesbienne (Margriet van der Linden).Chris en Margriet, who would have thought?
Ten tweede: Chris huilt snel, en veel. Elke keer als een van zijn medekandidaten het spel moest verlaten - en dat gebeurt vaak in Wie is de mol?, want dat is zo'n beetje het concept van het programma - verloor Chris zich in een langdurig rouwproces. Huilen, huggen, nog een keer huggen. Een groepshug eisen en zich dan terugtrekken bij een palmboom, om onder de truckerspet nog zachtjes wat verder te wenen.
Als iemand zo lief is voor anderen, en daarbij zoveel huilt, kun je het als kijker ineens ook veel beter hebben dat hij altijd zongebruind is, dat hij highlights in zijn haar lijkt te hebben, dat hij zo'n armspierenshirt draagt en dat hij potdomme fulltime een zwéétbandje om zijn pols heeft. En dat hij zijn eigen naam waarschijnlijk uitspreekt als 'Zeegurrrrrrs'.
Maar wat misschien nog wel het schattigste is: Chris Zegers geniet van een verblijf in een exotisch land. Hij is voor al die reisprogramma's de wereld rond geweest op zijn teenslippers, maar Chris kan nog oprecht gelukkig worden van de aanblik van een rijstveld.
Chris Zegers: helemaal goed. Wat een kerel.