Ik had vreselijk met Ruben te doen. Zijn reactie was absoluut niet geacteerd. Ik heb zelf hoogtevrees en had ooit een soortgelijke reactie toen ik op een feestje (onverwacht) ging abseilen. En dat was amper tien meter hoog. Nooit van m'n leven dat ik het voorbeeld van Jan gevolgd had.
Vond het dan wel weer grappig dat veruit de langste deelnemer van WIDM hoogtevrees heeft.
Ik heb ook hoogtevrees als een mager speenvarken, dus eens dat zijn reactie begrijpelijk is.
En ik moest lachen om je opmerking over de langste deelnemer
Aan de andere kant: als Mol zou het natuurlijk prachtig zijn om die angst 'gewoon' te voeden, zodat je niet erg hoeft te acteren, maar gewoon even over het randje hoeft te kijken en je in de paniek schiet die je net even nodig hebt om er vanaf te zien (en daarmee Stine ook mee te nemen in dat gevoel) Dat zou in principe iedereen met hoogtevrees kunnen doen, door zichzelf even aan te spreken om je te uiten. Misschien had hij ook nog op Simone gehoopt als afhaker, maar besloot zij dus toch wél te gaan.
Hoogtevrees hoeft, ter conclusie, voor mij absoluut niet te betekenen dat je de Mol niet bent. Het is dus juist iets waar je vruchtbaar gebruik van kunt maken.