Zweden heeft vanavond z'n tweede liveshow. Melodifestivalen, ook wel liefkozend Mello genoemd, is verreweg de best bekeken show in Zweden met alle zes liveshows in de top 10 best bekeken programma's van het jaar. Het is ongelofelijk hoe ze daar een show neer kunnen zetten - degenen die zich
Måns en Petra kunnen herinneren weten wel wat ik bedoel. Ieder jaar hebben ze andere presentatoren en toch is het elk jaar zoveel leuker en spontaner dan Eurovisie zelf
De liedjes die vorige week doorgingen waren goed maar het was wel redelijk voorspelbaar. De afvallers waren precies de drie Zweedstalige nummers en ook nog eens de hiphop- en oude-rot-in-het-vakliedjes. En de twee nummers die een direct ticket naar de finale kregen hadden allebei al een keer Mello gewonnen:
Robin Bengtsson en The Mamas, de achtergrondband van
John Lundvik. Die laatste is mijn favoriet tot nu toe, het heeft de energie van
Too Late for Love 
Al is het stiekem ook wel een cliché Zweeds geproduceerd nummer met een catchy melodietje en een semi-poëtische tekst die iets te veel weg heeft van
Ain't No Mountain High Enough.
Gek genoeg mag je volgens de spelregels deze liedjes niet terugluisteren later dan drie dagen na de uitzending - dus wees er snel bij volgende keer
Goed, misschien ben ik net iets te enthousiast weer over mijn tweede adoptieland, maar het is populair met een reden
