Eigenlijk is Google Earth, of althans: de sateliet-versie van google maps, heel.. eigenaardig. En interessant.
Ik had even niets te doen - naja, ik wilde even niets doen, dus ik ging zo maar wat het binnenland van Noord-Korea bekijken. En dat kan. Allemaal vierkantje huisjes, weinig verkeer - wel heel veel groen en bomen. Kijk Groen-Links, topland!
Terwijl dat land natuurlijk toch al geruime tijd beperkt toegankelijk is. Maar nu is alles, met beperkte resolutie, te zien. Maar die resolutie zal vast alleen maar beter worden. Hoe gesloten kan je je land dan nog houden?
Of een andere invalshoek: als je alles kunt zien, kan je dan niet heeeeeel veel sociologische, economische en geografische informatie er automatisch uit laten trekken, door een slim programmatje automatisch een paar duizend vierkante kilometer te laten verwerken en analyseren?
De wereld ligt open nietwaar?
Maar normaliter gebruik ik het alleen, als ik naar ergens onbekends moet.
