Ik heb weer met verbijstering zitten kijken naar Maestro. Niet vanwege de prestaties van de deelnemers, want die waren precies zoals je kunt verwachten voor een eerste keer zonder begeleiding. Wel vanwege de totale willekeur van de jurering. Marlou bakte er werkelijk niets van (daar was echt geen touw aan vast te knopen), maar kreeg hoge punten, terwijl Patrick het niet eens zo beroerd deed. Ook valt op dat het orkest lang niet altijd speelt wat de dirigenten aangaven. Willem Tell werd veel sneller geslagen dan het orkest speelde en bij Rene Froger ontspoorde het orkest op een moment dat niet nodig was geweest (zelfs met Rene's directiekunsten). Ik vraag me soms dus af hoe echt het allemaal is: een jurering die bepaalde kandidaten duidelijk bevoordeelt en een orkest dat gedeeltelijk zijn eigen gang gaat.
