Geweldig dat verhaal Juliën
Niet alleen komen de zoete herinneringen van de vorige serie weer haarscherp op je netvlies te staan, het is heerlijk om het spel op zo'n manier eens van de andere kant te horen.
Het geeft me wel te denken dat de eerste opdracht die je zo uitgebreid beschrijft echt een perfecte eerste opdracht is om de saamhorigheid in een groep te kweken. Jammer is het dat ze niet ook deze serie zo'n 'team-building-opdracht' als eerste hebben gebruikt.
Nu was het alleen maar even 200 meter rennen van de helicopter naar het strand, 50 meter door het water waden en dan een beetje met schepjes en zand spelen.
En dat dan ook nog gelijk in drie groepjes! Gevolgd door een chaotische 'tonnen' opdracht en gezellie kamperen op het strand.
Het zou volgens mij voor het groepsgevoel bij deze BN-ers veel beter zijn geweest als ze als eerste opdracht iets vergelijkbaars hadden gekregen als de groep van 2003. Fysiek zwaar (het liefst geen 3 maar 6 uur lang) en duidelijk iets samen met de hele groep presteren en elkaar nodig hebben.
Dat zou de nodige torenhoge ego's van onze bn'ers wel wat geknakt hebben zodat ze in het vervolg op een iets respectvollere, vriendelijkere en sympathiekere manier met elkaar zouden omgaan.
Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de productie er alles aan doet om zo'n eerste zware beproeving voor de hele groep te laten slagen en zelfs de mol de opdracht heeft om vooral z'n best te doen om alles goed te laten aflopen.
Maar goed, we doen het hier maar mee en we redden het wel.
Alleen, Gijs, Jim, Lottie, Yvon en de anderen staan nog heel erg in de schaduw van Ferdi, Elise, Chandrika, Ron en de rest en door jou verhaal Juliën zullen ze nog meer, en heel erg hun best moeten gaan doen om daar uit te komen.
L.
