Bij mijn voorkeur gaat het vooral over de momenten waarop de presentator commentaar levert. Bij Angela had ik altijd het gevoel dat ze voor de groep was, dat ze bij elke mislukte opdracht iets probeerde te zeggen om de kandidaten te troosten of te motiveren voor de volgende opdracht en dat ze echt blij was als een opdracht lukte.
Bij Karel had ik het idee dat het een kwestie werd van presteren, dat alles wat niet lukte breed werd uitgemeten en dat hij soms onredelijk streng was. Daarnaast had hij een felle manier van uitspreken. Dat maakte alles wat er gebeurde intens en belangrijk, zonder dat het ook allemaal zo was.
Bij Pieter-Jan heb ik meer het gevoel van de toeschouwer: hij heeft geen duidelijke voorkeur of afkeur van de kandidaten, maar kan wel geamuseerd reageren als een opdracht compleet mislukt of juist lukt. Hij kan een opdracht wat intenser maken, maar ook bagatelliseren. Door deze rol vind ik dat hij de presentatie meer kleur kan geven en daarom vind ik hem de prettigste presentator.
