Topic: Hoteldebotel

[Knudde]

Diep ontgoocheld schrijdt de kastelein terug naar binnen. Even naar adem happen was de boodschap en een kwartiertje namijmeren deden hem alleen nog maar dieper zuchten. Sportief als hij echter is, ontkurkt hij de Champagne en deelt ze kwistig uit aan de supersonische gevederden.

Met een wrang gevoel in de maag bekijkt hij op het prikbord het velletje dat hij er na aflevering vier had achter gelaten:

"Dus enkel vanuit de positie van de 'verwenden' kon de mol het maximum puren en daar heeft Elise resoluut zelf voor gekozen. Ferdi werd als tweede gelukkige slechts aangeduid.
Het mysterie wie de mol is, lijkt bij deze opgelost, alleen..., zou dit volgens mij gewoon té duidelijk zijn..."

Het spook van de lumberjack dat hem al die weken achtervolgde, heeft dan toch toegeslagen. Het maakt de kastelein een beetje mistroostig, immers: het vel van de beer is al lang niet meer wat het ooit geweest is.
De leidse studente had nochtans voldoende potentieel om de rol te dragen maar werd helaas door de makers gedegradeerd tot een ‘marionettenmol’. Een mol die zelf weinig hoefde toe te voegen aan het geheel maar van op afstand geleid werd door de intriges heen. De constatatie doet pijn: de ziel van de mol is verkocht, de formule is opgebrand. Enkel een paar jaar van herbronning kunnen nog redding brengen, maar voor de kastelein hoeft het niet meer. Het is fijn geweest. Nog een laatste borrel om de eerste emoties door te spoelen en dan morgen hier de boel opkuisen...

[Baziel]

Acta est fabula...
Baziel kijkt met lede ogen toe hoe Kastelein Knudde langzaam verdrinkt in zelfmedelijden en Bubbels van Epernay.
Baziel had hem nochtans voorspeld dat die bontwinkel met een solden van ongeschoten berenvellen geen goed idee was, maar ja... Wederom wou hij niet luisteren en daardoor zit de kastelein nu met zijn billen bloot en zijn broek op zijn enkels in een redelijk genânte houding wat mistroostig te wezen.

Maar ook Baziel trekt het boetekleed aan want Chandrika bleek ook al geen te beste keuze te zijn. Tenminste toch niet als Mol, want haar prachtige glimlach doet het ijs in de champagnekoeler die naast Knudde op de sofa staat sublimeren in een stomende wolk van oosterse schoonheid.Die vervolgens condenseert op de spiegel achter de bar,waar Kastelein Knudde aansluitend met een vol gemoed en een hard werkende lever een gebroken hartje in grift.
Zielloos staart hij voor zich uit en vraagt zich af, terwijl hij een opwellend traantje wegpinkt,waar en wanneer dit verhaal zal eindigen...
 
Maar één ding moet Baziel Kastelein Knudde wel nageven. Zijn analysetalent is nog steeds niet afgebot en zijn eindoordeel is van een pertinente, vlijmende scherpte.
Want Baziel deelt zijn mening en hij kijkt naar de uitgeperste citroen die doelloos op het zilveren schaaltje op de bar ligt.

Eén beeld zegt meer dan duizend woorden...

Plots komt Miss Polly met 2 zware koffers de lounge binnen gestoven, haar mascara uitgelopen en duidelijk over haar toeren.
" Ik ga meedoen bij Eurosong én Idool 2004,want zo kan het hier echt niet verder" gilt ze met overslaande stem.

Meteen gaat er bij Baziel een lichtje branden.
"BV-manager,da's nog iets voor hem,daarmee gaat hij zijn blues kunnen verdrijven" denkt Baziel.

Maar als Miss Polly dan een superster geworden is, zal ze dan nog eens terugdenken aan Baziel ?

Misschien moet Baziel toch maar eens ernstig nadenken over het opstarten van een eigen productiehuis. Want zijn TV-Idee zal inslaan als een bom en heeft alles om een echte blockbuster te worden, daar is hij van overtuigd.
Audaces fortuna javat...

En dik tegen mijn goesting maar zonder spijt in het hart en met een goed gevoel :


           Ave atque vale amicos...





 

 

[Knudde]

De kastelein wuift Baziel uit die binnensmonds in de woestijn aan het mompelen lijkt. Het klooster annex hotel vormden zijn pleisterwerk de voorbije maanden; benieuwd welke horizonten vanaf heden zijn decor zullen vormen...

Manwel en co hebben ondertussen een vaste stek gevonden in de gezellige underground waar ook Miss Polly haar vaste stamkroeg heeft gevonden.
Misschien moet de kastelein er ook maar eens een pint gaan pakken; wie weet ziet hij er de charmante blauwgevederde nog eens terug. Haar spiegelbeeld kleeft nog steeds aan het laatste glas dat hij dient af te wassen.

Kastelein Knudde heeft zijn laatste conclusies getrokken en gooit ze hier ten berde.
Het voorjaar is mooi geweest; laat de zomer nu maar beginnen; het was al koud genoeg de voorbije weken...

[Alive and Kicking]

Plots komt Miss Polly met 2 zware koffers de lounge binnen gestoven, haar mascara uitgelopen en duidelijk over haar toeren.
" Ik ga meedoen bij Eurosong én Idool 2004,want zo kan het hier echt niet verder" gilt ze met overslaande stem.

Meteen gaat er bij Baziel een lichtje branden.
"BV-manager,da's nog iets voor hem,daarmee gaat hij zijn blues kunnen verdrijven" denkt Baziel.

Maar als Miss Polly dan een superster geworden is, zal ze dan nog eens terugdenken aan Baziel ?

tut-tut-tut
Miss Polly dient bezwaar in. In een vorige leven was ze kloosternon maar toen dat klooster gesloten werd, zocht ze toevlucht in het hotel. Het faillisement kwam er al langer aangeslopen maar ze hield vol en zelfs in het hotel zag ze haar vroegere broeders en zusters af en toe eens passeren en ze heeft nooit geweigerd om hen goeiedag te zeggen dus als ze superster wordt, waarom zou ze hen dan plots vergeten? Integendeel, met al haar geld kan ze een villa kopen in Quebec, met een overvloed aan champagne en bronwater, om een gezellige reünie te houden.
Ze kent trouwens ook wat latijn. En de woorden die ze Baziel horode mompelen, stonden haar niet aan. Dat is hier geen uitvaart hoor.

Anyway ( Miss Polly traint haar engels accent al), ze heeft een nieuwe garderobe en haar velletje kan nog wel een straaltje zon gebruiken dus bye bye my friends. Hope to see you soon ! *zwaait zoals een superster vooraleer ze het verblindende licht instapt*

[Pino]

Misschien moet de kastelein er ook maar eens een pint gaan pakken; wie weet ziet hij er de charmante blauwgevederde nog eens terug. Haar spiegelbeeld kleeft nog steeds aan het laatste glas dat hij dient af te wassen.

Nog niet in staat alles in een keer los te laten, besluit Pino nog eens een wandelingetje langs het hotel te maken. Van een afstandje lijkt het uitgestorven, maar dichterbij gekomen, ziet zij nog een klein lampje branden. Het is bij de hotelbar waar de kastelein dromerig een glas staat te poetsen tot het spiegelt. Pino tikt zachtjes op het raam, de kastelein kijkt verstoord op maar glimlacht bij het zien van de blauwe veertjes.
Pino wenkt: "Sta hier toch niet zo sip te kijken, kom, ik weet een huiselijke bar waar het goed toeven is."

[Knudde]

Pino wenkt: "Sta hier toch niet zo sip te kijken, kom, ik weet een huiselijke bar waar het goed toeven is."

De kastelein wikt en weegt, knikt en veegt. De laatste kruimels weg. De kaars dooft wel van zelf.
Veel overredingskracht was hier niet nodig. De charmante dame uit Sesamy Street betekende een verademing na al het bombastisch gedonder welke de kloosterklokken ten berde plachten te brengen en waardoor de luchter in het hotel er iets... luchtiger ging uitzien.
Verandering van spijs doet eten; verandering van bar...
Misschien kom ik er nog wel een stoot tegen. Een plaagstoot wel te verstaan.