al vanaf dat de priesterhint hier bekend werd gemaakt wist ik dat het Case was. Eén keer eerder zo zeker geweest: bij Inge Iepenburg. Vond het een verademing u eens een serie te kijken dat je ook steeds op je mol kunt letten. En meteen alle andere acties door kunt prikken.
Ik vond Kees in ieder geval een hele leuke en actieve mol, die duidelijk schik had in zijn rol. Niet die overvoorzichtige die mar op de achtergrond blijft om maar niet herkend te worden.
Helemaal mee eens! Eigenlijk wel relaxed om zo te kunnen toekijken en te genieten hoe iedereen overal intuint terwijl je zelf weet (nouja, voor 99% dan) wie de mol is. Ik had het ook bij Milouska, vanaf aflevering 1. Heel fijn.
Maar Kees dus, geen verrassing. Wel briljant hoe hij het allemaal heeft gespeeld. Want wees eerlijk, wat een hechte groep was dit! En hij is daartussen gaan zitten, heeft vertrouwen gekweekt, maar heeft ook de groep een beetje uit elkaar gedreven (zodat ze zich niet als één blok tegen de mol gingen vormen, zoals bij Anne-Marie vorig jaar). Hij durfde daarbij risico's te nemen zonder dat ze direct opvielen. In de Dakota bijvoorbeeld, dat hij bij Zarayda polst of zij de zin gaat voorlezen. Of in de bibliotheek: gaan we echt voor ons eigen molboekje? Nou, dat weet ik nog zo net niet. En dat heeft hij veel vaker gedaan. Dat is ook genoemd in deze aflevering: hij geeft een voorzetje maar laat het iemand anders afmaken.
En dan nog de twee prachtige acties van de kokers en van het gevouwen geld. Genius. Ik heb echt genoten van Kees, maar ook van de rest van de groep. Altijd jammer dat een nabeschouwing maar een uurtje kan duren, maar gelukkig staat er veel beeldmateriaal op internet. Tot volgend jaar!
